Π. Ι. ΡΟΥΜΠΟΣ: Ο γλύπτης του Ηρώου των προκρίτων και αρχιερέων στην Πλ. Άρεως Τρίπολης

ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΜΠΟΣ

ΔΥΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ ΛΑΚΩΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

    Αναρίθμητους καλλιτέχνες η ελληνική πραγματικότητα έχει ρίξει στο σκοτάδι της λήθης*δυστυχώς η κουλτούρα μας όσον αφορά στην Τέχνη είναι μάλλον ανύπαρκτη.

Θύματα της ζοφερής αυτής κατάστασης οι λάκωνες αδερφοί Ρούμπου, ο Κώστας και ο Πέτρος, γλύπτης ο πρώτος, ζωγράφος και γλύπτης ο δεύτερος. 

    Γεννήθηκαν στο Γεωργίτσι της βορείου Λακεδαίμονος το 1870 ο πρώτος και το 1873 ο δεύτερος απο φτωχή οικογένεια. Το ταπεινό καλυβόσπιτο, οπου είδαν το φώς σώζεται ακόμα. Πολύ πρώιμα δείχνουν το έμφυτο ταλέντο τους και προτού αφήσουν κακά-καλά την εφηβεία ανοίγουν τα φτερά τους για την πρωτεύουσα και τη Σχολή Καλών Τεχνών. Οι επιδόσεις τους είναι εκπληκτικές. 

Ο Πέτρος έρχεται με υψηλή βαθμολογία πρώτος στο τμήμα της ζωγραφικής και δεύτερος στο τμήμα της Γλυπτικής, ενώ ο Κώστας για πέντε συνεχή χρόνια είναι πρώτος στο τμήμα της Γλυπτικής απ’ όπου και αποσπά την τελευταία χρονιά το Χρυσοβέργειο βραβείο για πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες.

    Οι αρχές του 20ου αι βρίσκουν και τους δύο στις επάλξεις του καλού αγώνα της Τέχνης και της Ζωής. Ο Πέτρος καλλιεργεί το ρεύμα του εξπρεσιονιστικού υπαιθρισμού. Διακοσμεί με γλαφυρές εικόνες βιβλία όπως ¨τα Δημοτικά τραγούδια¨ του ’γιδος Θέρου,¨οι ’θλιοι των Αθηνών¨του Ιω.Κονδυλάκη,¨Οι Έμποροι των Εθνών¨του Αλ.Παπαδιαμάντη,¨τα Τσιλικροτά¨του Κ.Πασαγιάννη,¨τα Ψηλά Βουνά¨του Ζαχ. Παπαντωνίου,(με τον οποίο συνδέεται με στενή φιλία). Το τελευταίο χρησιμοποιήθηκε και ώς αναγνωστικό για τα παιδιά του Δημοτικού.

    Δικό του έργο είναι η περίφημη ανάγλυφη μετώπη της Λαικής Τράπεζας(1909), χαμένη σήμερα δυστυχώς,η προτομή του ποητή Λορέντζου Μαβίλη που κοσμεί την ομώνυμη αθηναική πλατεία,το μεγαλόπνοο μνημείο του Αθηνογένους στο Α'  Νεκροταφείο Αθηνών, το ηρώο των προκρίτων και αρχιερέων στην πλατεία του Άρεως στην Τρίπολη και άλλα πολλά.

Συνεργάστηκε  με τα καλλιτεχνικά περιοδικά της εποχής ¨Πινακοθήκη¨ και ¨Καλλιτέχνης¨, άφησε πλήθος ζωγραφικών πινάκων και ωραιότατων προσωπογραφιών, ενώ στην γενέτειρα του Λακωνία άφησε λαμπρά δείγματα της ιδιοφυίας του στις εκκλησίες του Γεωργιτσίου, Υπαπαντή και ’γιος Νικόλαος(εικόνες του τέμπλου), στην κεντρική εκκλησία του Καστορείου(εικόνες του τέμπλου)στην πλατεία της Μαγούλας(ηρώο),στο κοιμητήριο της Πελλάνας(ανάγλυφη προτομή του Αναγνώστη Καράγιαννη).

Τέλος συνεργάστηκε με τον Γάλλο αρχαιολόγο και βυζαντινολόγο

Gabriel Millet στη γραμμική απεικόνιση των τοιχογραφιών του Μυστρά.(1910)

Αξίζει να σημειωθεί ότι πεποίθηση του Πέτρου Ρούμπου ήταν ότι η τέχνη πρέπει να λειτουργεί για τον άνθρωπο κι όχι για τον εαυτό της.

Δυστυχώς τα κυκλώματα της εποχής τον αναχαίτισαν απο τηνανάληψη αρκετών αξιόλογων καλλιτεχνικών έργων.

   Αυτή πιθανόν είναι και η αιτία για την οποία δεν γνωρίζουμε πολλά και για τον Κ. Ρούμπο. Ξέρουμε μόνο ότι εργάστηκε κοντά στον γνωστό αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχο για την αποκατάσταση του ιερού ναού του Αγίου Δημητρίου στη Θεσ/νίκη μετά την πυρκαγιά του 1917 είχε αναλάβει το γλυπτό διάκοσμο του ναού.

Συνεργάστηκε επίσης με τον αδελφό του στα ηρώα της Τρίπολης και της Μαγούλας και στις προτομές του Ρ. Φεραίου στο Βελεστίνο και  του αεροπόρου Μωραιτίνη.

   Απεβίωσαν, ο Κώστας το 1937 και ο Πέτρος το 1942. 

Οι κριτικοί της τέχνης εκφράστηκαν με κολακευτικά σχόλια γι΄αυτούς.

Ο Λ. Κουκουλάς, μάλιστα συγκαταλέγει τον Π. Ρούμπο στους κορυφαίους καλλιτέχνες της γενιάς του.

Ωστόσο, όσον αφορά την γενέτειρα τους Λακωνία, η ¨ώρα της δικαίωσης¨ για τους αδερφούς Ρούμπου φαίνεται πως δεν έχει φτάσει ακόμα.

Είθε την φετινή χρονιά κάτι να αλλάξει.

ΔΑΡΒΙΡΗ ΕΥΓΕΝΙΑ

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Πηγή κειμένου: http://users.otenet.gr/~atheyg/index.files/Page525.htm